سمی نوشت:

بهار وقتی می آمد

همراه گلها تو را با خود برایم به ارمغان آورد

و تو شدی بهترین عیدانه ی تمام ِ عمر دخترکی غمگین

آن روزها در دنیایی که رنگ رویا داشت

شب و روز را سر می کردیم

زندگی می کردیم

تا وقتی که...

.

.

.

 پاییز شد

باد سرد و برگریزان پاییزی

تو را از تنه ی نهال نو پای زندگیم

جدا کرد ...

برد ...

آنقدر دور که خاطره شدی

که خاطره شدم !!!

و باز بهار تو را به من رساند

که خوب می دانست

من بی تو زندگی را جان می کَنم!!!

زمستان رو به پایان است

و من چشم انتظار بهارم

که همیشه خوش قدم است!!

نظرات شما عزیزان:

نوشا

ساعت19:09---14 اسفند 1390

باید از عشق بسازم غزلی قابل تو
غزلی ناب و صمیمانه به وزن دل تو
دلی از جنس بهار است که تقدیم تو باد
سبز باشی و دلت خانه ی پاییز مباد .

دختر تنها

ساعت13:32---14 اسفند 1390

[وب سایت]

سلام آجی سمیرا..چه توصیف قشنگی از بهار...همه جا خوندم بهار زندگی عاشقا رو...اما اینطوریش رو نه...خوشمان آمد

مريم

ساعت12:23---14 اسفند 1390

[وب سایت]

سلام
وب زيبايييي داري.خوشحال ميشم به منم سربزني و نظر بدي.لينكت كردم اگه خواستي منو بااسم وبم لينك كن موفق باشي
باي باي

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: